In toepassing van artikel 1649 AA van de Franse algemene belastingwet (Code Général des Impôts, “CGI”) zijn belastingplichtigen die in Frankrijk gedomicilieerd zijn, verplicht om samen met hun inkomstenaangifte, de referenties en informatie rond kapitalisatiecontracten of soortgelijke beleggingen aan te geven, meer bepaald levensverzekeringscontracten die bij organismen buiten Frankrijk werden aangegaan.

Op 18 februari 2021 publiceerde de regering een decreet dat de toepassingsvoorwaarden van dit artikel wijzigt.

Bovendien werd ook formulier nr. 3916 gewijzigd en is niet langer beperkt tot de bankrekeningen die men in het buitenland heeft. Voortaan bevat het een deel dat slaat op de levensverzekeringscontracten en kapitalisatiecontracten die de belastingplichtige in het buitenland heeft.

Hoe doet u de aangifte?

Om de aangifte voorzien in artikel 1649 van de CGI correct in te vullen, moeten belastingplichtigen bij hun aangifte nr. 2042 een aangifte nr. 3916-3916 bis[1] toevoegen, met daarop de kapitalisatie- of gelijkaardige beleggingscontracten, met name levensverzekeringscontracten die in 2020 buiten Frankrijk werden aangegaan, gewijzigd of ontbonden. Ze moeten ook het vak 8TT van hun aangifte nr. 2042 aanvinken.

Welke informatie moet in deze aangifte worden verstrekt?

De belastingplichtigen moeten bij de aangifte nr. 2042 een speciale aangifte voegen, met daarop voor elk contract[1]:

  • Identificatie van intekenaar: naam, voornaam, adres, datum en geboorteplaats;
  • Adres van het hoofdkantoor van het verzekeringsorganisme of gelijkgesteld en, in voorkomend geval, het bijkantoor dat de dekking heeft toegekend;
  • Omschrijving van het contract of de belegging, de referenties ervan en de aard van de gewaarborgde risico’s;
  • Het moment vanaf hetwelk het risico gewaarborgd is en de duur van deze waarborg;
  • De effectieve data van de bijvoegsels die in de loop van het betrokken jaar werden opgemaakt;
  • De effectieve datum en het bedrag van elke volledige of partiële afkoop die in de loop van het betrokken jaar heeft plaatsgevonden;
  • Het totale bedrag van de premiestortingen die tijdens het betrokken jaar werden uitgevoerd;
  • In voorkomend geval de afkoopwaarde of het bedrag van het gewaarborgde kapitaal, inclusief in de vorm van rente, op 1 januari van het jaar van de aangifte.

 

Welke sancties zijn van toepassing als deze aangifte niet wordt gedaan?

Indien deze aangifte niet wordt gedaan, gaat dit gepaard met een boete van 1.500 EUR per niet-aangegeven contract[3], en in sommige gevallen kunnen er zwaardere sancties worden toegepast, met onder andere straffen die kunnen oplopen tot 80% van de verschuldigde rechten in geval van rechtzetting naar aanleiding van bedragen op het/de contract(en) dat/die had(den) moeten aangegeven worden.

Stortingen van of naar het buitenland via contracten die niet volgens de voorgeschreven voorwaarden worden aangegeven, zijn, behoudens andersluidend bewijs, belastbare inkomsten.

De sancties zijn van toepassing als er geen aangifte wordt gedaan of wanneer een van de aan te geven elementen niet werd verstrekt.

De boete is van toepassing op elk niet-verjaard jaar waarvoor een aangifte moest worden ingediend.

 

Fanny Perpere
Wealth Planner 

 

Wil u hierover meer weten? Neem contact op met onze teams

Ook deze onderwerpen zouden u kunnen interesseren:

Luxemburg: uw veilige haven!

Levensverzekeringsproducten op basis van onderliggende fondsen over de hele wereld

Beleggingskansen en gemoedsrust combineren? Dat kan!

[1] Er moet voor elk van de betrokken rekeningen, contracten en beleggingen een aangifte 3916-3916 bis worden gedaan.
[2] Artikel 344 c Bijlage III CGI.
[3] Of € 10.000 wanneer de aangifteplicht betrekking heeft op een staat die of territorium dat met Frankrijk geen verdrag van administratieve bijstand met het oog op de bestrijding van fraude en belastingontduiking heeft afgesloten, waardoor bankgegevens kunnen geraadpleegd worden. (Artikel 1766 van de CGI).